بدان !
خدائی که گنج های آسمان و زمین در دست اوست، به تو اجازه ی
درخواست داده و اجابت آن را به عهده گرفته است .
تو را فرمان داده که از او بخواهی تا عطا کند ،در خواست رحمت کنی تا
ببخشاید
و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده
تا حجاب و فاصله ایجاد کند و تو را مجبور نساخته که به شفیع و
واسطه ای پناه ببری و در صورت ارتکاب گناه ، در توبه را مسدود
نکرده است ،در کیفر تو شتاب نداشته و در ، توبه و بازگشت بر
تو عیب نگرفته است .در آنجائی که رسوائی سزاوار توست ، رسوا نساخته
و برای بازگشت به خویش ، شرایط سنگینی مطرح نکرده است .
در گناهان ، تو را به محاکمه نکشیده و از رحمت خویش
ناامیدت نکرده، بلکه بازگشت تو را از گناهان، نیکی شمرده است.
هر گناه تو را،یکی و هرنیکی تو را ده به حساب آورده و راه بازگشت و توبه را به سوی
تو گشوده است . هرگاه ،
او را بخوانی، ندایت را می شنود و چون با او راز دل گوئی، راز تو را می داند....
پس حاجت خود را با او بگوی و آنچه در دل داری نزد او بازگوی، غم
و اندوه خود را در پیشگاه او مطرح کن تا غم های تو را برطرف کند
و در مشکلات ،تو را یاری رساند.
امام علی (ع)
توسط : تاریخ : چهارشنبه 88/3/27
دیدگاه()